Moeilijk is leuk

De hele dag op pad geweest met reportagemaker Frans Bromet (Buren, De Verbouwing etc.) afgelopen donderdag. Opnames voor de serie De Aanpakkers, die eind oktober bij de RVU op de buis komt. Op zich hoef ik niet zo nodig op tv, maar de gedachte achter dit programma vind ik mooi. De RVU wil laten zien dat je méér kunt doen dan klagen, bijvoorbeeld over de gemeente, maar dat je ook zelf de schouders eronder kunt zetten. Dat is precies hoe ik erover denk.

We zijn een aantal projecten in Leiden langsgegaan waar ik me, al dan niet in Stadslab-verband, mee bezig heb gehouden: Huis van de Communicatie in Nieuwe Energie, concept De Meelfabriek, de dam bij de E.ON-centrale (moet weg), de Lammermarkt (auto's onder de grond, Cultuurpark erop), Cultuurkwartier (moet meer dan een toevallige verzameling podia worden), Galgewater (Stadsbad), Havengebouw (moet topkwaliteit horeca in komen) en de brug van de Poort van Leyden naar het Ankerpark als belangrijk onderdeel van de te realiseren groene singelwandeling. O ja, en Quartier Leyden als achterliggend idee.

Frans en de RVU-redacteur gingen opgetogen naar huis, hoorde ik. Zelf weet ik nog niet precies wat ik ervan moet denken. Ik hoop dat ik niet overkom als een drammerige, betweterige bemoeial. Of een oliedom figuur omdat 'ie niks verdient met dat gebemoei. Antwoorden op vragen over inhoud van de projecten zelf gingen me beter af dan persoonlijke vragen. Ik denk daar eigenlijk nooit zo veel over na. Maar goed, daar gaat het programma natuurlijk wel om: waarom je het doet. Hopen maar dat de twee uur opnames voldoende soepele quotes oplevert. Eén vraag kon ik voor mijn doen vlot beantwoorden: waarom ik me in al die moeilijke projecten stort, dat wil zeggen, in projecten waarvan iedereen zegt dat het moeilijk is om ze te realiseren.

Moeilijk betekent in mijn oren: het is niet onmogelijk. Dus dat is alvast mooi, als iemand zegt dat iets moeilijk is. Een nieuwe brug bouwen bijvoorbeeld, of een dam weghalen, of communicatiebedrijven onderbrengen in een oude fabriek waarin ook dak- en thuislozen opgevangen worden, of een zwembad in een gracht. En iets anders wat ik leuk vind aan moeilijk is dat als het wél lukt, je meteen iets hebt wat bijna niemand heeft, omdat kennelijk de meeste mensen afhaken op het moment dat iets moeilijk wordt. Ik vind het leuk om te merken dat in de stad en op het gemeentehuis er steeds meer op die manier over wordt gedacht. Dat moeilijk ook leuk kan zijn, dat je je creativiteit dan kunt aanspreken.