Hoe tolerant is Leiden?

Volgens Richard Florida moeten steden drie zaken bezitten om een succesvolle creatieve stad te zijn: talent, technologie en tolerantie. Volgens mij zit het met de eerste (universiteit, hogeschool) en tweede (biotechnologie, ICT) wel goed. Maar ik heb mijn vraagtekens over of Leiden aan de derde voorwaarde voldoet: is Leiden ook een tolerante stad?

In de eerste plaats is er de gemeente Leiden die ruimte moet geven aan creatieven. Mijn eigen ervaringen en die van ondernemers die ik spreek zijn wisselend. Soms lijkt het onmogelijke te kunnen, bijvoorbeeld het onderbrengen van daklozen en communicatiebedrijven in één pand. En soms lijkt iets ogenschijnlijk kleins op een enorme muur van bureaucratie te stuiten. Ik sprak iemand die bewoners uit de Leidse volkswijken het hele gemeentehuis liet versieren met buitenproportionele kertversiering. Net zoals bij hun thuis. Een waanzinnig idee. De buurtbewoners en de kunstenaars wilden enthousiast aan de slag, maar moesten van de ene naar de andere ambtenaar voor afstemming. De moed zakte ze in de schoenen. Uiteindelijk lukte het gelukkig toch (zie foto).

Dan is er de Leidse bevolking. Omarmen zij nieuwe initiatieven, of zijn ze er bang voor? Daar zie je een grote tweedeling. Je hebt mensen die elke vorm van levendigheid zien als een bron van geluids- of verkeersoverlast. En je hebt mensen die het niet levendig genoeg kan zijn. Mijn gevoel zegt me dat de politiek zijn oor soms iets te veel te luisteren legt bij de eerste groep. En dat de tweede groep zich te weinig laat horen.

Cabaretier en Leidenaar Jochem Myjer deed vorig jaar mee aan het programma Korte Lontjes, dat ging over hoe tolerant Leiden is. Hieronder de uitzending. Grappig trouwens hoe Jochem zich bijna over niets ergert en hoe de programmamakers het er echt uit proberen te trekken om toch een programma te hebben. Kijk, daar krijg ik als journalist dan een kort lontje van : )