Misselijk

'Worden er wel eens mensen misselijk?', vraag ik vlak voordat de helicopter opstijgt. 'In de 18 jaar dat ik nu vlieg, is het misschien drie keer gebeurd', stelt piloot Mick me gerust. 'Of je moet wel een héél zwakke maag hebben.'  'Ik word al misselijk van de draaimolen op de kermis', zeg ik, en bestudeer de mogelijkheden om in de helicopter over te geven. Uit het raampje? Niet slim, boven de stad. Gelukkig ligt er een plastic boodschappentas in het handschoenenvakje in de portier.

Inspectievluchten
Terwijl we van Lelystad naar Leiden vliegen stelt de piloot me verder gerust. 'Alleen als we veel moeten draaien, gaat het wel eens mis. Bij inspectievluchten bijvoorbeeld, als we een paar keer om hetzelfde slootje moeten draaien.' Ik kijk mismoedig op de lijst van locaties die we moeten filmen: twee keer een rondje langs de singels en dan achttien minirondjes over de highlights in de singel: Sterrenwacht, Meelfabriek, Molen de Valk.... 'Als het echt misgaat, land ik wel in een weiland. Kun je bijkomen', zegt Mick. Voor 900 euro per uur stilstaan in een weiland? Dat lijkt me geen optie.

Ik had er hoge verwachtingen van, van de filmopnames voor Stadslab Leiden van het Singelpark, dat het langste park van Nederland moet worden. Scherend over de boomtoppen en daken van mijn stad. Muziek van Wagner. Of Steppenwolf. In de oranje najaarszon.

Puzzelen
Ter hoogte van Nieuwkoop worden de de flarden wolken heviger. De zon heeft moeite om het te winnen. De piloot checkt zijn mobiel. 'Hee, nu nog maar acht kilometer zicht.' Daarnet was het nog veertig. Met de zon in de rug zijn nog prima filmopnames en foto's te maken, met de zon tegen minder: de zon licht de nevel aan. Het is nog een heel gepuzzel hoe we dan over de stad moeten vliegen, daar hoog in de lucht.

Communiceren in de helicopter gaat via een koptelefoon/microfoon met voice activation system. Die herkent je stem echter pas als je een paar woorden gesproken hebt. 'Hier linksaf' wordt in de oren van de piloot '....ksaf'. Terwijl de singel een scherpe bocht naar links maakt langs begraafplaats Groenesteeg, volgen wij keurig de Rijn- en Schiekade. 'Ksaf' roep ik in paniek. 'Ksaf!' Het kwartje valt. Ik probeer het opnieuw, maar dan met meer woorden. '(Ik kan me de situatie voorstellen waarin je) nu linksaf gaat.'

In de war
We maken noodgedwongen een extra rondje singel. Cameraman Bas Schollaardt toont zich naast de open deur achterin helemaal blij. 'Fantastisch, heel mooi.' Ook al begint de hand die de camera stevig omklemt halverwege de vlucht afstervingsverschijnselen te vertonen. We vliegen heen en weer over de stad. Bas filmt, ik maak driehonderd foto's door een klein raampje. We draaien rondjes langs diverse belangrijke gebouwen.  Museum Volkenkunde blijkt ineens helemaal in steigerdoek gehuld. Het chronologische lijstje locaties is inmiddels volledig door de war. En ik ook. Mijn maag draait ondersteboven.

Als we toch in de lucht zijn, filmen we meteen even ons kantoor, was de gedachte. Ik zou nog bellen vanuit de helicopter naar ons kantoor op de Herengracht. Collega's zouden dan op het dak gaan staan. Het bellen lukt niet vanwege het lawaai. Terwijl we een rondje om de Meelfabriek cirkelen zie ik in de verte dat de collega's op het dak staan. 'Hee, ze hebben iets neergelegd op het dak. Geloof ik.' Op driehonderd meter hoogte valt het pas op hoe weinig details je herkent.

Tien minuten later cirkelen we dan over het kantoor voor de opnames. Collega's zijn inmiddels vertrokken, de spullen hebben ze meegenomen. Pas later op kantoor zie ik op foto's dat ze er een heel evenement van hebben gemaakt. De operationeel directeur zit achter een drumstel, het hoofd opleidingen in een fauteuil met ventilator, een vormgever slaapt naast een grote pluche olifant. Toch jammer.

Weiland
Een uur en zeven twitterberichtjes verder ('Waarom hangt die helicopter boven #Leiden?' 'Kan die xxxx helikopter weg?' 'Is dat kind nou nog niet gevonden?') vliegen we terug naar Lelystad. 'Blijf maar naar de horizon kijken', zegt Mick. Beneden trekken de prachtige graslanden van het groene hart voorbij. Hier zou je mooi kunnen landen. Of hier. En ik fantaseer over hoe een boer dat zou vinden, als een helicopter op zijn weiland landt.

Bas krijgt er achterin nog steeds niet genoeg van. 'Prachtig, schitterend'. Een file op de A4 staat nog op zijn wensenlijstje. En ja hoor, er staat natuurlijk een file op de A4. 'Mick, is dit de A4? Vlieg er dan nog even langs wil je?' Neeeee!

's Avonds lig ik afgepeigerd op de bank. Bas belt nog even om te vertellen dat de opnames van het Singelpark heel mooi zijn geworden. Daar ben ik blij om, Bas.