Waarom wordt een schoenmaker een fabrieksarbeider?

Wat deden immigranten vóórdat ze naar Leiden, Nederland, immigreerden? En zou het voor de ontwikkeling van stad en wijk verstandig zijn om hen in Nederland de kans te bieden die draad weer op te pakken? Een interessant idee dat ik hoorde op een bijeenkomst met de directie van de Rabobank Leiden, Leiderdorp en Oegstgeest. Dit kantoor van de Rabobank wil de meest coöperatieve van Nederland worden.

Eén van de zaken waar ze tijdens de research op stuitte was dat mensen die met (ondernemers)talent uit het buitenland komen, dat talent in Nederland vaak niet benutten. Het voorbeeld werd gegeven van iemand die in Marokko een schoenmakerij had en in Nederland anoniem in een fabriek ging werken. Terwijl de wijk waarin de persoon woont zit te springen om een goede schoenmaker om de hoek. Het zou fantastisch zijn als we deze mensen de gelegenheid geven (bv door kredietverstrekking) om weer door te gaan waar ze gebleven zijn. Voor de mensen zelf, voor de wijkeconomie, voor de vitaliteit van de stad.