Amsterdam komt op de Unesco World Heritage List. In het Leidsch Dagblad lees ik dat een archivaris, een historicus en de stadsbouwmeester dat niet snel zien gebeuren voor Leiden. Amsterdam is met zijn grachtengordel in één keer ontworpen, dat was bijzonder. Leiden is organisch gegroeid. Amsterdam heeft meer grandeur. En Amsterdam heeft een ingenieus sluizensysteem. Ook de singels zijn te weinig bijzonder om Leiden op de lijst te krijgen.
Als we al op de werelderfgoedlijst komen is het niet om deze redenen. Het gaat niet om de hele stad, niet om de grachten en singels, niet om sluizen en watersystemen, niet om verdedigingswerken. Het idee van Ton van Raan is om de Academiewijk tot Werelderfgoed te laten verklaren. De oudste universiteit van het land en een van de meest prestigieuze in de wereld, met het Academiegebouw (op de foto de opening door koninging Beatrix na de renovatie), de Hortus Botanicus, de Sterrenwacht, Bibliotheca Thyssiana etc. Met alle beroemde wetenschappers die hier woonden en werkten, tot en met Einstein aan toe, met alle beroemde ontdekkingen die hier zijn gedaan.
De Leidse hoogleraar kan het weten: zijn Center for Science and Technology Studies is vermaard in binnen- en buitenland, hij heeft goed zicht op de positie van onze universiteit(sgebouwen) ten opzichte van andere universiteiten overal op de wereld. Volgens hem is het bijvoorbeeld heel bijzonder dat in Leiden veel universiteitsgebouwen nog midden in de binnenstad zijn, terwijl in de meeste andere steden de universiteiten naar de buitenwijken zijn getrokken. Ik ben benieuwd hoe de drie naar dit idee kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten