Op één of andere manier hebben we in Leiden te vaak de neiging om ons te verliezen in relatieve details, en overzien we het geheel niet meer.
Neem de vrije sluitingstijden voor de horeca. Natuurlijk gaat de stad er niet instant meer van bruisen, krijg je er niet de benodigde duizenden nieuwe studenten bij in Leiden, dat ben ik helemaal met de kritikasters eens. Natuurlijk is een Stadsbad niet de redding van de stad als daar een man of honderd per dag komt zwemmen en zonnebaden. Natuurlijk wordt Leiden niet ineens hot voor toeristen als we besluiten wat meer kunst in de openbare ruimte te plaatsen. Het is het geheel dat nodig is om 'the vibe' te krijgen die de Leidse bevolking in Leiden houdt voor werken, winkelen en cultuur, en die Leiden van die absurde 18e plaats afhaalt van meest populaire steden in Nederland.
Het probleem is, hoorde ik ook van opeenvolgende wethouders, dat als je elke individuele maatregel voorlegt aan gemeenteraad, bevolking of inspraakorganen, je vaak op de (op zich begrijpelijke) vraag stuit: moet dat nou? Nee, elk individueel ding hoeft niet. Maar als je alles continu tegenhoudt, dan kom je als stad als geheel nergens. Het enige dat je kunt doen, en waarin ik graag wil helpen, is continu het uiteindelijke doel schetsen en proberen om een gedeeld gevoel van kansen zien, van optimisme, van trots en zelfvertrouwen te stimuleren. Zodat er wat minder bij elk individueel ding er weer een hele discussie 'moet dat nou?' wordt gevoerd en dat vaker de eerste reactie is 'ja, natuurlijk.'
Het zou mooi zijn als discussies wat minder gaan over óf iets moet, maar liever hóe we het zo kunnen regelen dat de stad er maximaal profijt van heeft én dat we zo min mogelijk overlast veroorzaken.
1 opmerking:
Hear hear, point made! We moeten dat vreselijke imago eens van ons afschudden dat in Leiden niks kan óf dat het vreselijk lang duurt. De stad leeft en verdient het om te blijven leven.
Een reactie posten