Wat me opvalt is dat er zo'n verschil is tussen buurten en buurtorganisaties in Leiden als het gaat om ruimdenkendheid ten opzichte van mensen, ideeën, initiatieven. Je hebt buurten die - als ik de krant zo lees - vooral de opvatting Not In My Backyard koesteren. Geen ringwegen, geen RGL, geen nieuwbouw, geen studenten, geen asielzoekers, geen evenementen, geen horeca, geen vuilcontainer, geen .... vul maar in.
Ruimdenkend
Je hebt ook buurten die hun buurt zien als onderdeel van de stad, en hun best doen om mee te denken over hoe bepaalde zaken in hun buurt ingepast kunnen worden. De omwonenden van Nieuwe Energie verdienen bijvoorbeeld een grote pluim voor de manier waarop ze zich constructief opstelden bij de komst van een daklozenopvang - toch niet het meest makkelijke project. In zo'n buurt zou ik spontaan willen gaan wonen: zulke ruimdenkende mensen zijn volgens mij fantastische buren.
Aan de winnende hand?
Een sterke buurt is voor mij niet een buurt die zich sterk maakt tégen iets. Een sterke buurt is voor mij een buurt die zich sterk maakt vóór iets. Het lijkt er de laatste tijd op alsof de sterke buurten aan de winnende hand zijn. Bij een aantal projecten van bijvoorbeeld Stadslab Leiden (o.a. Stadsbad) en Quartier Leyden (o.a. Meelfabriek) merk ik dat buurten en/of buurtorganisaties echt constructief meedenken of blij zijn dat er iets in hun buurt gebeurt. Van alle predikaten die Leiden heeft of zou kunnen krijgen (mooiste stad, meest fietsvriendelijke stad, jongste stad, groenste stad, slimste stad) zou ik dát het mooiste predikaat vinden: de meest tolerante, ruimdenkende stad van Nederland. Zeker in deze tijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten