Buxusbolletjesmentaliteit

Wat gaat er om in het hoofd van de winkelier? Dat is een vraag die mij intrigeert. Sinds een jaar of wat is er een vraag bij gekomen: wat gaat er om in het hoofd van de winkelier die elke ochtend twee potten met buxusbolletjes naar buiten rijdt, om ze links en rechts van de ingang te zetten?

Rond en gezond

Buxusbolletjes rukken op in de winkelstraten in het land. De buxus is de nieuwe liguster. Niet dood te krijgen. Winterhard. Langzaam groeiend, dus maximaal één keer snoeien. Het hele jaar groen. Niets meer aan doen. Ook in Leiden zie je ze steeds meer. Altijd rond, (bijna) altijd gezond. En als je écht alle risico's wilt uitbannen, dan koop je een kunststoffen model, zoals deze op de foto van (jawel) Relax Garden.

Frisse boel
Ik ben benieuwd waarom men en masse buxusbollen buiten zet. Geeft het de winkel een sjieke uitstraling? Is het omdat het moet omdat iedereen het doet, en de straat één uitstraling wil? Of omdat het in elk geval méér cachet geeft aan de stoep dan helemaal niets doen? 'Zo, dat is in elk geval beter dan het was.' Of: 'Dat frist de boel lekker op.' Waarom denkt een winkeliersvereniging niet iets verder en verzint het écht iets goeds met z'n allen? In Leiden heb je bijvoorbeeld die mooie verlichte takkenbossen in de Pieterswijk met kerst. Het kán dus wel.

Slimmer nadenken

'Het is in elk geval beter dan wat het was.' Het speelt niet alleen bij winkeliers. Het speelt overal in steden, ook in de onze. Bij politici, architecten, ondernemers, vrijwilligersorganisaties, overal. 'Wij willen een gezellig Stationskwartier, dan is het in elk geval beter dan het nu is.' Nee, als we dan toch bezig gaan, willen wij het beste, meest vitale Stationskwartier van Nederland potverdikkie! Zo ingewikkeld is dat niet, de meeste stationsomgevingen zijn tamelijk beroerd. We willen niet een speeltuin met troosteloze wipkippen, wij willen een speeltuin waar over is nagedacht. We willen geen poepveldjes waar in het najaar wat narcissenbollen in worden geplant. Zodat ze de volgende lente kunnen zeggen: 'Zo, dat is in elk geval beter dan wat het was.' Wij willen de mooiste parken van Nederland! Dat is geen kwestie van meer geld, maar een kwestie van slimmer nadenken.

Geen tijd, geen puf, geen lef

Op één of andere manier komen de meeste mensen niet op het idee om nog eens vérder te kijken, om iets te verzinnen dat andere straten of steden níet hebben, zodat ze zich onderscheiden, iets toevoegen. Of komen ze misschien wel op het idee, maar hebben ze niet de tijd, de puf of het lef om niet het eerste, maar het twééde te doen dat in hen opkomt. Leiden heeft nog te veel een buxusbolletjesmentaliteit.