Waarom doe je dit?

Ik krijg de laatste tijd op een of andere manier vaak de vraag waarom ik dit doe. En met 'dit' wordt dan bedoeld (al dan niet in combinaties): deze weblog, Stadszomernachtsdroom, bookazine, creative city index, meedenken over Meelfabriek, binnenstad, Leiden Communicatiestad, Huis van de Communicatie etc. Het antwoord is: het is per ongeluk zo gelopen. Een gemiddeld gesprek gaat ongeveer zo.

Waarom doe je dit?
Ik ben een keer gevraagd om mee te denken met de gemeente, in 2005. Dat ben ik daarna gevraagd en ook ongevraagd blijven doen, omdat ik steeds meer het gevoel kreeg dat de gemeente grote kansen liet en laat liggen om de stad te ontwikkelen. Terwijl het op zich niet zo ingewikkeld is wat er moet gebeuren om Leiden te redden. En Leiden gaat me nogal aan het hart op één of andere manier.

Krijg je er voor betaald?
Nee. Het kost alleen maar geld. Ik heb nog niet durven uitrekenen hoe veel.

Waarom doe je het dan?
Omdat ik geld niet zo belangrijk vind. Omdat je moet voldoen aan verwachtingen op het moment dat iemand je betaalt. Omdat ik geloof in de stad en dat we véél meer de potentie van de stad kunnen benutten. Omdat ik het interessant vind om te zien of we echt dingen voor de stad voor elkaar kunnen krijgen. In plaats van een spannend boek lezen, speel ik er zelf liever in mee. En ik leer er ook veel van - het is professioneel gezien een nieuwe wereld. Ik ontmoet nieuwe, inspirerende mensen. En dat bepaalde ideeën en enthousiasme worden overgenomen door anderen, geeft energie.

Wat komt er dan uit jouw koker?
Da's lastig te zeggen, want er zijn uiteindelijk bijna altijd meerdere mensen bij betrokken. En een aantal ideeën staat weliswaar in allerlei gemeentelijke plannen, verkiezingsprogramma's, bouwplannen, boeken, maar heeft nog niet tot concrete resultaten geleid. Het Huis van de Communicatie in Nieuwe Energie is het meest tastbare.

Zou de gemeente dit niet moeten doen, bouwen aan een creatieve stad?
Ja, de gemeente zou dit moeten doen. Maar ik ben ook van het adagium 'Don't ask what your country can do for you, but what you can do for your country'. We moeten het sámen doen. Maar de gemeente zou wat mij betreft een veel actievere rol kunnen spelen - er echt voor durven gáán en de regierol oppakken. Ik droom er wel eens van om een klein team van zeer slagvaardige professionals te hebben die min of meer vrij hun gang mogen gaan in korte tijd heel veel kunnen vlot trekken in de stad. Of beter nog: dat een bevlogen bestuurder dat vanuit de gemeente leidt.

Wil je dan niet zelf de politiek in?
Nee, ik vind het politieke spel vervelend. En ik denk dat ik achter de schermen meer m'n handen vrij heb om dingen voor elkaar te krijgen. Ik zou daarnaast niet weten bij welke partij ik me zou moeten aansluiten.

Kost het niet heel veel tijd?
Ongeveer twee dagen per week, soms meer, soms minder. Soms onder werktijd, soms avonden en weekeinden. Dat zou wel iets minder mogen, maar er komen telkens weer dingen op m'n pad die leuk zijn. Meedenken over een poptempel of de koers van het Leidsch Dagblad, een lezing voor ambtenaren of de Rotary. Te veel leuke/belangrijke dingen en moeilijk 'nee' kunnen zeggen.

Kun je dat wel doen naast een druk eigen bedrijf?
Ja, ik denk juist dankzij een eigen bedrijf. Je kunt het dan zélf zo organiseren dat het lukt. En gebruik maken van wat bronnen binnen het bedrijf, zoals de vormgevers, die mooie presentaties maken. Maar het moet niet té veel worden natuurlijk. En dat is het zo nu en dan wel.