Een mooi plan, maar wanneer en hoe gaat er nou echt iets gebeuren? Dat was bij het publiek de belangrijkste vraag gisteravond, bij het tweede deel van het tweeluik over de structuurvisie op Leiden in het Scheltemacomplex. Ruim 150 mensen bezochten de bijeenkomst georganiseerd door het RAP Architectuurcentrum. Twee wethouders, de stadsbouwmeester Donald Lambert en vier vertegenwoordigers van partijen in de stad gingen met elkaar in discussie.
Opvallend: vrijwel alle aanwezigen konden zich goed vinden in het plan. Dat behelst ondermeer een drastische verbetering van de bereikbaarheid van de stad via A44 en A4 (o.a. door nieuwe rijnlandroute) en de Rijngouwelijn. Andere pijlers zijn de herstructurering van enkele oude woonwijken, het verbeteren van de entree van de stad, een groot stadspark aan de oostkant langs de A4, meer ruimte voor kennisintensieve bedrijven en een aantrekkelijkere binnenstad omzoomd door een groene singel.
Binnen vijf jaar
Vraagtekens had men bij de uitvoering. Over wat er eerst moest worden aangepakt en wat later bleef het een beetje vaag. "We moeten sneller dan de 15 jaar zijn, ik geef Leiden nog vijf jaar en dan hebben we definitief onze concurrentiepositie verloren", zei hoogleraar Ton van Raan, wiens geemotioneerde betoog op veel applaus kon rekenen.
Wethouder Pieter van Woensel erkende dat Leiden moeite heeft om van droom naar daad te komen. "Het lijkt alsof we aan een elastiek lopen. Telkens als we verder lijken te komen, wordt er weer aan het elastiek getrokken en gaan we de besluiten toch nog eens heroverwegen. Met als gevolg dat er niets gebeurt." Wie trekt er dan aan dat elastiek, vroeg een van de aanwezigen. "De Leienaar", zei de wethouder.
Meer dynamiek
Het meest interessante van de avond -dat de kern van het probleem aangaf- gebeurde vervolgens: twee van die Leienaars stonden op om 'namens de inwoners' iets te zeggen. Een zei: "Dertig dagen per jaar moet ik de binnenstad ontvluchten vanwege de herrie. Wij willen niet meer dynamiek in de binnenstad, maar meer rust. Wie woont hier allemaal in de binnenstad?" De helft van de zaal steekt zijn hand op. "En wie wil er meer dynamiek in de binnenstad?" Met gejuich steekt de hele zaal de hand op. De man ging onverrichter zake weer zitten.
Rein Geurtsen, die wonderen verrichtte in Maastricht als stedenbouwer, zei het twee weken geleden al: wil je plannen in korte tijd uitgevoerd krijgen, moet je je rug rechten, pal gaan staan en je niet al te veel gelegen laten liggen aan groepen die altijd en overal tegen zijn. "Hoe moeilijk dat soms ook is. Op het begin kregen we letterlijk tomaten naar ons gegooid. Dat is geen pretje, kan ik u verzekeren. Maar nu, vijftien jaar later, ziet iedereen hoe mooi onze stad is geworden."
De rug rechten
Het plan ligt er en is goed. De hamvraag is nu volgens mij of dit college de rug gaat rechten, daadkracht gaat tonen, voor de troepen gaat staan en de tomaten maar laat komen als dat moet. Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar nog niet helemaal zeker van ben. Men komt wat voorzichtig, schuchter over zo vlak voor verkiezingstijd. Het lijkt me dat dat deel van de bevolking dat de vooruitgang zoekt, gisteravond in ruime getalen aanwezig, het bestuur moet helpen om het benodigde vertrouwen te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten