Heel lang geleden woonden in de bergen de Germanen. De Germanen hadden een beetje genoeg van de bergen. Ze zochten naar vlak land, waar ze hun koeien op konden laten grazen. En waar ze graan op konden verbouwen. Ze bouwden boten en trokken stroomafwaarts over de rivier de Rijn. De eerste Germanen voelden zich een beetje bang, zo ver van huis. Ze vaarden een klein stukje over de rivier en dachten: hier is het wel mooi genoeg. Ze bouwden hun huisjes langs de oevers en bleven er wonen. De huisjes werden nette en ordelijke dorpjes en steden. De nette en ordelijke dorpjes en steden werden een land: Duitsland.
Maar er waren ook Germanen die de avontuurlijke tocht over de rivier wel spannend vonden. Het kon ze niet lang genoeg duren. Ze waren zó benieuwd of het verder op de rivier nóg mooier zou zijn. Toen de rivier het vlakke land in stroomde, waar de rivieren de Maas, de Waal en de Rijn samenkomen, dachten de Germanen: hier is het mooi zeg! Wat een mooie groene graslanden. Hier gaan we onze boerderijen neerzetten. Dat werden de Betuwe en het Land van Maas en Waal. Daar wonen opa en oma nu.
De Germanen woonden een tijdje in de groene graslanden. Maar er waren een paar die 's nachts fantaseerden over wat er aan het eind van de rivier zou zijn. Ze konden hun nieuwsgierigheid niet bedwingen. Dus stapten ze weer op een boot en voeren helemaal tot het einde van de rivier. Ze wilden ontdekken waar de rivier zou ophouden. Totdat ze bij de Noordzee aankwamen. In Leiden wonen dus de afstammelingen van de ontdekkers. Ontdekken zit bij ons in de genen. We hebben in de loop der jaren nog véél meer ontdekt. Zo was er een meneer, Von Siebold, die ging helemaal met de boot naar Japan en ontdekte daar allemaal nieuwe planten en dieren. En daarom heet Leiden "Stad van Ontdekkingen".
2 opmerkingen:
Kijk als je het op deze manier uitlegt dan snap ik het ook :-)
Mooi gedaan.
Dat is het leuke aan Leiden, hier doet ieder zijn eigen ontdekking.
Een reactie posten