Geen museum-museum
Het zou geen museum-museum moeten worden denk ik. Geen kilometers dichtbundels in archieven waar we er een paar bundels + originele manuscripten van tentoonstellen. Misschien dat er zelfs wel nauwelijks dichtbundels te vinden moeten zijn. Het zou meer een soort plaats worden waar je zélf met (ge)dichten aan de gang gaat, en waar gedichten op allerlei bijzondere, interactieve, multimediale manieren tot je komen. De liefde voor taal, voor verbeelding, voor creativiteit, voor emoties zou centraal moeten staan. Dat past prima bij het DNA van Leiden én van de Meelfabriek.
De geest van Wolkers
Misschien dat het ook wel onderdeel kan worden van iets breders. Zo zouden we bijvoorbeeld iets als een Jan Wolkers Center of Contemporary Arts kunnen oprichten. Waarbij niet zozeer het werk van Wolkers centraal staat, maar eerder de geest van Wolkers. Waarin we niet zozeer dingen laten zíen, maar waar je vooral dingen kunt dóen en beleven. Waarin beeldende kunst, film, televisie, dichtkunst en literatuur op bijzondere manieren samenkomen, zo veelzijdig en eigenzinnig en levenslustig als Wolkers was. We gaan er de komende tijd eens over nadenken.
Poëzie
Eerst eens over de poëzie, want het ligt voor de hand om daarmee te beginnen. Een aantal van de suggesties van de Twitteraars, in aanvulling op de eerdere ideeën in de blog:
"Gedicht in Licht, op een (Museum)nacht op zoveel mogelijk gebouwen gedichten projecteren"
"Filmpoëzie tijdens het Leids Filmfestival"
"Ik denk aan een elfjes/haiku machine waar je zelf ingredienten mag invullen en dan poept ie n gedicht uit"
"Voor de kids een workshop 'poëzie maken' en dan eigen gedicht op shirt/kussensloop drukken"
"Estafette-dichten op Twitter: omstebeurt een regel. Of een gedicht in max. 140 tekens"
"Nieuwe dichtregels realtime op schermen op het station bijvoorbeeld en natuurlijk aan de Meelfabriek"
"In december een tentoonstelling over Sinterklaasgedichten met gedichtenservice... Wel voor 2011"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten